Frussa - ibbum Goggana

Ég er búin að spartsla töluvert í kvöld þannig að íbúðin mín lítur nú út eins og blettatígur (hún er skellótt, það er bara flottara að segja blettatígur). Ég ætla að halda áfram um helgina því ég ætla að vera búin að mála og gera fínt áður en nýji leigjandinn flytur inn 1. ágúst.
Ég komst ekki hjá því að verða vör við, ekki í fyrsta skipti, hve ójafnt hefur verið deilt út geninu sem gerir ykkur hin svona hávaxin. Mikið af skemmdunum eftir iðnaðarmennina liggja uppi við loft.
Ég hef hins vegar fengið töluvert af geri-þetta-bara-sjálf-geninu frá henni mömmu.
Ó, er það ekki gen...
Ég á ekki stiga en fann mér fínar hillur sem ég gat flutt á milli herbergja. Þegar ég stend á þessari hillu næ ég eins hátt og Mangi bróðir.
Varð þó fljótlega þreytt á að vinna upp fyrir mig og fá spartslklessur í andlitið.

Getur einhver sagt mér hvers vegna titlarnir koma ekki fram?

Ég má til með að blogga smá fyrst svo margir aðrir hafa látið það eftir sér á þessum sólríkasta degi sem Reykvíkingar hafa séð lengi.

Assgoti varstu óheppin Tutl að uppgötva ekki unaðssemdirnar í garði Ástu og Rögnvaldar. Þar voru ekki bara sólber, ekki bara rifs, heldur hvorki meira né minna en stikkilsber!! Það var hægt að éta í sig magapínuna þar aldeilis. Svo skrapp maður í Kjalló fyrir Ástu að kaupa kardimommudropa og fékk kringlótt kex með sykurklumpum að launum. Í Sólrúnar garði voru hundasúrur í frumskógavís. Fékk einu sinni steinsmugu eftir að hafa legið með Ellu og Önnu Helgu í þeim garði hálfan dag. Í þá daga kunnu menn að lifa af landsins gæðum.

Ég býð Gullsálann velkominn í hópinn og óska okkur öllum til hamingju með afmælið hennar Helgu mágkonu.

Eitt bros getur dimmu í dagsljós breytt,
sem dropi breytir veig heillar skálar.
Þel getur snúist við atorð eitt.
Aðgát skal höfð í nærveru sálar.
Svo oft leyndist strengur í brjósti, sem brast
við biturt andsvar, gefið án saka.
Hve iðrar margt lif eitt augnakast,
sem aldrei verður tekið til baka.

Ég brosi í dimmu, því dagsljós er þreytt,
því afkvæmi Hammers eru hætt að skála.
Þel mitt er spúkí, því spik mitt er feitt,
aðgát skal höfð í nærveru SÁLA.

Try this soon, before Google fixes its site:

1) Go to Google.com (http://www.google.com);

2) type in (but don't hit return): "weapons of mass destruction";

3) Hit the "I'm feeling lucky" button, instead of the normal "Google search" button;

4) READ what appears to be a normal error message carefully.

Við fórum á ströndina með krakkana í dag. Ég synti í sjónum og anga nú af rotnu þangi. Við fórum í þangbaráttu. Í þangbaráttu safnar maður þanginu sem flýtur í sjónum og hnoðar því í hrúgu sem maður svo hendir í fatlaða barnið í hópnum. Fatlaða barnið gargar af gleði.
Þanglyktin er ekki það eina sem gleður mig við sumarið. Ég flippaði (eins og daninn segir) um daginn þegar ég komst í heilan bakka af sólberjum. Þegar ég var lítil stal ég sólberjum úr garði styttukallsins sem bjó við hliðina á Siggu vinkonu í Eikjuvogi 28. Þessi runni fékk fá ber sem voru étin jafnóðum og þau birtust. Einstaka sinnum náðu þau að verða dökk áður en þau hurfu ofan í mallan á okkur Siggu. Sólber hef ég ekki borðað síðan.
Svo komst ég í þennan bakka af nýjum sólberjum. Það er allt annað að troða munninn fullan af sólberjum en að éta eitt á viku. Ég upplifði það sem Kaninn kallar Sensory Overload. Eða eins og Daninn segir: flippede.

Það er eitt og annað sem maður ólst ekki upp við en er hluti af sumrinu hér. Eins og skógarferðir og allskonar skemmtilegar pöddur. Og mikið af ferskum ávöxtum. Og að baka snúrubrauð yfir báli. Að búa til sundlaug í sandkassanum. Að eiga sumarföt.

Kveikjan að þessum pistli var þó pistill Lava. Ég var nebblega að losna við mína hálsbólgu og mitt kvef. Og ég hafði sömu kennara í Vogaskóla.

Sumar í Reykjavík.

Hitinn í bakgarðinum nálgast nú 25 gráðurnar og ég með stíflað nef og sárindi í hálsi. Ekki viss hvort haustflensan sé kominn (hefur verið að ganga í minni vinnu í sumar) eða hvort ofnæmisgúbbinn sé at large.
Og hvað gerir maður sem ekki getur setið úti nema nokkrar mínútur í einu. Hann bloggar eða fer og les Sandhóla Pétur.

Ég og Gvelda söster settumst niður í slökkviliðsportinu fyrr í dag og sötruðum kaffi. Hún kynnti mig fyrir samstarfsmanni sínum sem er sonur Krístínar nokkurar Björnsdóttur, kennara í Vogaskóla. Konan sem kenndi mér að lesa. Gamli kennarinn minn úr 7 ára bekk sem var fjörgömul þegar hún kenndi mér að lesa. Og nú 30 árum seinna er hún enn lifandi, nokkuð ern en er hætt að fara í strætó. Konan sem kenndi mér að lesa.
Sá strax hverra manna sonurinn var þar sem hann lýkist móður sinni. Hann hefur sagt Gveldu að á sínum uppvaxtarárum hafi hann vanist því að móðir sín og vinkonurnar hafi oft setið saman yfir kaffibolla, heima í eldhúsinu hjá þeim. Spallað um daginn og veginn á sama hátt og vinkonur koma í kaffi. Ræða vandræði og væntingar, vandamál og vesen, gantast og segja sögur af þessu djammi eða hinum gæjanum o.s.fr. Ekkert í sjálfu sér öðru vísi en maður sjálfu upplifði nema kannski fyrir þa´sakir að bestu vinkonurnar voru Sigrún Björns, Þórný og Sigga Púdda. Hugsið ykkur Kristín, Sigrún, Þórný og Sigga Púdda. Þetta skilja aðeins þeir sem hafa verið í Vogaskóla. Skrítið að allar þessar konur kenndu mér á sínum tíma. Það er kannski það sem að dró þær saman.´

Og nú les ég Sanhóla Pétur

frettir.com

Var að uppgötva þessa frábæru síðu. Ritsjóri er Steingrímur Ólafsson sá er sagði sögurnar af meðgöngu konu sinnar hér um árið.
Þetta voru fréttir gærdagsins 15. júlí:

Auglýsingar og gúúúúúúrka!

Auglýsingar þar sem Bubbi Morthens auglýsir jeppa dynja nú á hlustum landsmanna og minna óhjákvæmilega á að þessi sami Bubbi hefur verið í samstarfi við bensínfélag. Hann ætti því að vera öruggur með ódýran dropa á dýran jeppa. Hvernig ætli Bubba líði annars að vera orðinn eins og þeir sem hann gagnrýndi svo harkalega fyrir nokkrum árum? Bo Halldórs hlýtur að glotta út í annað þegar hann horfir á Bubba í auglýsingum og bíður spenntur eftir "Idol" dómnefndarstörfunum.

Talandi um auglýsingar. Ósmekkleg auglýsing frá McDonalds með fyrirsögninni:

"Gefum mömmu frí frá matseldinni."

Hvar er Femínistafélagið núna???

Morgunblaðið átti frábæra gúrkuspretti í gær og hefur ekki áður náð jafn miklu flugi. Þessi fyrirsögn er gott dæmi:

"Viðskipti | 14.7.2003 | 12:58
Hratt gengur á kvótann þegar vel veiðist"

Þessi fyrirsögn var lesanda FRÉTTA tilefni til eftirfarandi ummæla:

"Ég er með tillögu að fyrirsögn í mogga morgundagsins: "Það birtir til þegar sólin skín"."

Fátt toppar þó þessa stórfrétt í Morgunblaðinu:

"Innlent | 14.7.2003 | 13:09
Lið Heklu í 3. sæti í alþjóðlegri viðgerðakeppni Scania
Íslenskir viðgerðarmenn frá Heklu, sem tóku þátt í alþjóðlegri viðgerðakeppni Scania, í Riga í Lettlandi á dögunum, enduðu þar í 3. sæti. Viðgerðarlið frá 17 þjóðum tóku þátt í keppninni sem stóð yfir í tvo daga. Lið Danmerkur bar sigur út býtum, Svíar hrepptu annað sætið og Íslendingar það þriðja. Lið Heklu var skipað af Bergi Guðmundssyni, Kristjáni Gunnarssyni, Magnúsi Hákonarsyni, Sigurjóni Ólafssyni og Þorsteini Bjarnasyni. Þjálfari og fararstjóri var Bjarni Arnarson og Ólafur B. Jónsson tengiliður liðsins við keppnina."

Jamm, um að gera að telja upp liðsstjóra, tengiliði og fararstjóra! Þessi frétt varð þess valdandi að Þór Jónsson, varafréttastjóri Stöðvar 2, sagði, aðspurður hví Stöð 2 var ekki með þessa frétt:

"Þetta sýnir að við verðum að vera á tánum. Við vorum einfaldlega skúbbaðir af Mogganum."

Bylgjan átti annars fínan sprett í gær í frétt um kalkþörungaverksmiðju. Nauðsynlegt þótti að láta koma fram í fréttinni að kalkþörungar væru þörungar sem væru ríkir af kalki.

Hvað er svo hægt að segja um úttekt Ríkisendurskoðunar á Veðurstofu Íslands? Helsta niðurstaðan? Efla samstöðu og betra veður!

FRÉTTIR benda áhugamönnum um mannanöfn á að þeir geta sent ritstjórninni póst á: saevarr@hotmail.com. FRÉTTIR senda allan sinn póst á Mannanafnanefnd í gegnum það tölvupóstfang, bara til að leyfa nefndarmönnum að hafa gaman af lífinu. Og það virkaði, því nú kallar formaðurinn ritstjórann Mr Sævarr, þó nefndin leyfi ekki nafnið ennþá.

Orð dagsins: Tinsa. Orðabók Menningarsjóðs segir: Vera með óðagot, æðibunast.

Fleira er ekki í FRÉTTUM

Gullpungur Hammers

Gullpungi Hammers hefur hér með verið boðið að taka þátt í þessu litla ibbi okkar hér á vefnum. Samkvæmt öruggum heimildum gekk þessi bróðir vor undir gælunafninu "Gullpungur pabba síns" stóran part af sinni barnæsku og er hann hvattur til þess að nota þetta kjarnyrta nafn er hann skráir sig inn.

....og nú bíðum við eftir að bróðir vor helli úr skálum visku sinnar yfir okkur hin.

Tveggjasturtudagar.

Það er sumar í öllum titlum þessa dagana.
Ég vildi bara segja ykkur að það er 26 stiga hiti hjá mér í dag samkvæmt Morgunblaðinu. Það er þá örugglega um 28 stig. Ég er ekki að tala um Elo stig.
Af mér er allt í rjóma að frétta. Komin ný vika í vinnunni, 40 börn af 45 í fríi. Þessi 5 sem eru á Frittaranum reka sig sjálf. Þetta verður því ljúf vika.
Ég ét bara ferska ávexti og grænmeti, það er svo ódýrt núna. Ég ætla að borða salat með sólberjum í kvöldmat.

Það er semsagt ekkert að frétta.
Svona á sumar að vera.