Frussa - ibbum Goggana

Nú eru greinilega allir í sumarfríi. Kannski góða veðrið dragi fólk frá tölvunum, gott ef svo er. Sólin enda skinið viðstöðulaust svo sólarhringum skiptir hér í Reykjavík. Þvílíkur seytjándi júní fyrirfinnst ekki í elstu minnum.
Ég, fyrir mína parta, eyddi stórum hluta seytjándans á sólpalli í Garðabæ með tólf ára afmælisbarni og borðaði tertur í morgunmat. Lagði mig á Klambratúni undir kvöld, tjænís í kvöldmat og rölt í bænum. Við vorum nú ekki lengi í bænum þar sem einburðurinn er hræddur við drukkið fólk og það var talsvert farið að bera á því upp úr tíu. Mér fannst lífið dásamlegt þar sem ég stóð léttklædd hjá kirkjunni minni á hæðinni í blankalogni klukkan hálfellefu að kvöldi og borðaði Magnum með möndlum. Kom kröftuglega niður á jörðina daginn eftir þegar ég komst varla framúr rúmi fyrir bakverk og var þar að auki kílói þyngri en morguninn áður! Ah, well, eins og Kaninn segir. Maður á góða að.
Eftir fimm daga verð ég í flugvél og örugglega mikið hressari.

Ég vil nota tækifærið og óska bræðrum mínum og spúsum þeirra til hamingju með árin fjörutíuogþrjú.

Ja må han leva...

Ástandið á fjölskyldunni við upprisu í morgun:

Bóndinn: Haltraði fram úr á biluðu hné-i.
Freyjan: Illa biluð í baki og hreyfist hægt.
Prinsinn: Þakinn fótboltakrambúleringum og með ofnæmisbólgur í auga.

Skrifað standandi þar sem aumingjadómurinn er alger...